Margarete Hauptmann. TAGEBUCH 1946. Dziennik 1946

Po II wojnie światowej Gerhart Hauptmann w willi „Wiesenstein” w polskich już Karkonoszach pozostawał przez 14 miesięcy. Umarł tu 6.6.1946 ale trumna z nim opuściła dom dopiero po sześciu tygodniach. Jej droga wiodła przez Berlin, Stralsund, aby ostatecznie dokonać pochówku 28.07. w Kloster na bałtyckiej wyspie Hiddensee. Jak przebiegał ten niezwykle burzliwy, przeszło 7-tygodniowy okres pomiędzy śmiercią a pochówkiem pisarza? Do tej pory były to informacje z drugiej ręki – pisali o nim różni biografowie, publikowano liczne wspomnienia czy artykuły. Nigdy jednak dotychczas nie było wiadomo, co do powiedzenia miała osoba najważniejsza – wdowa po pisarzu. Nasze muzeum w ostatnich tygodniach podjęło się interesującego zadania wydawniczego – pozyskało licencję i objęło literackim przekładem na język polski wraz ze szczegółowym opracowaniem redakcyjnym „Dziennika” Margarety Hauptmann z newralgicznych tygodni połowy 1946 roku. To nowy przyczynek do badań obejmujący skomplikowany okres swoistej dwuwładzy radziecko-polskiej a jednocześnie osobista relacja – dokument, przedstawiająca grę polityczną, jaka toczyła się na Dolnym Śląsku wokół jej męża – Gerharta Hauptmanna, pisarza, dramaturga i noblisty (1912).

Lektura „Dziennika” ukazuje m.in. tworzenie się państwowości polskiej na Dolnym Śląsku w otoczeniu Hauptmannów, oddziaływanie władz radzieckich i polskich na otoczenie pisarza, związki z Polakami po II wojnie światowej, w tym podejmowanie decyzji politycznych i administracyjnych wobec wdowy po pisarzu i domu po nim.